Midnight in Geneva
ความต้องการอยู่กับตัวเองเงียบๆ ผุดขึ้นมาทุกครั้งเมื่อมีผู้คนมารายล้อมนานเกินไป จนทำให้เราตัดสินใจปลีกวิเวกมาใช้เวลาในค่ำคืนสุดท้ายที่กรุงเจนีวาเดินเล่นเรื่อยเปื่อย ปล่อยความคิดให้ล่องลอย ปล่อยใจให้สัมผัสกับสิ่งรอบตัวอย่างแท้จริง
คืนวันศุกร์ดูมีสีสันกว่าทุกวันที่ผ่านมา ผู้คนออกมานั่งดื่มและด่ำอากาศดีๆ ที่อุณหภูมิ 18 องศาเซลเซียส พร้อมพูดคุยกันอย่างออกรส บางร้านเปิดเพลงเสียงดัง เหมือนกับเชิญชวนให้หันไปมองผู้คนที่กำลังเต้นกันอยู่ในห้องแคบๆ ดูแออัด
คงเป็นเพราะช่วงนี้มีการประชุมองค์การสหประชาชาติจึงทำให้เมืองนี้อบอวลไปด้วยมิตรภาพของผู้คนหลากหลายชาติพันธุ์ บรรยากาศแห่งความเท่าเทียมมีอยู่ทุกแห่งหน ทุกคนให้เกียรติกัน เคารพสิทธิซึ่งกันและกัน จนทำให้รู้สึกว่าทุกวินาทีของชีวิตช่างมีคุณค่า
ตอนนี้น้ำพุ Jet d’Eau ได้พักผ่อน หลังจากทำหน้าที่เป็นสัญลักษณ์ของเมืองมาตลอดวัน สวนสาธารณะรอบๆ ทะเลสาบเจนีวาก็กลายเป็นสถานที่ผ่อนคลายให้กับคนทุกวัย ไม่ว่าจะเป็นคู่รักที่เดินจับมือกันแน่น กลุ่มวัยรุ่นที่รวมตัวกันดื่มใต้ต้นไม้ บางกลุ่มก็เดินไปพร้อมกับเปิดเพลงจังหวะสนุก บางกลุ่มก็เปลี่ยนลานน้ำพุให้กลายเป็นฟลอร์เต้นรำ บางคนพากันขึ้นไปเต้นหรือกินมื้อค่ำที่เรือสำราญซึ่งผูกไว้ไม่ให้ออกจากฝั่ง ทุกคนดูสนุกสนานกับกิจกรรมที่ทำจนไม่ได้สนใจสายตาของฉันที่แอบสำรวจพวกเขาอยู่เงียบๆ ยกเว้นคุณลุงที่ขยิบตาให้พร้อมทักทายว่า “สวัสดี สาวน้อย”
เมื่อเดินหลีกหนีความวุ่นวายมาได้สักพัก ร้านรวงก็ทยอยกันปิด แสงไฟของอาคารที่เรียงรายย่านเมืองเก่ายังคงสว่างและดูสวยยิ่งขึ้นเมื่อเงาสะท้อนกับสายน้ำที่ใสสะอาดแม้ยามค่ำคืน เหล่าหงส์และเป็ดแถวนั้นปรี่มาหาฉันที่กำลังยืนถ่ายรูปอยู่ เหมือนจะถามว่าดึกป่านนี้แล้วทำไมไม่ไปนอนเสียที พอไม่ได้คำตอบพวกมันจึงแยกย้ายกันว่ายน้ำไปทางอื่น
รู้สึกดีที่ได้มายืนตรงนี้
รู้สึกดีที่ได้มาอยู่ที่นี่
เวลาไม่ถึงสัปดาห์ในเจนีวาทำให้ได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ มากมาย ได้รู้จักเพื่อนใหม่จากหลายประเทศ ได้เปิดหูเปิดตาชมเสี้ยวหนึ่งของประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่นั่น มีหลายเรื่องที่น่าจดจำ
แต่คนเราพอได้เจออะไรที่รู้สึกว่าเป็นที่สุดแล้วก็ไม่ต้องการอะไรอีก และคงอดไม่ได้ที่จะนำประสบการณ์ใหม่มาเปรียบเทียบ บางครั้งเราอาจเคยเห็นสถาปัตยกรรมที่สวยกว่านี้ พิพิธภัณฑ์ที่ดีกว่านี้ อาหารที่อร่อยกว่านี้ เรื่องราวระหว่างทางที่ทำให้เราประทับใจจนยากจะลืม
คงเป็นเพราะได้อยู่กับตัวเองเลยทำให้เข้าใจว่า
… ก็ยังคิดถึงอยู่ดี
แก้วตา
30.09.16
